ฉีดวัคซีน

เอ...ไปตรวจสุขภาพจะโดนฉีดยาหรือเปล่าน๊า?
ป้าอ๋อยขา...เมื่อไหร่แม่จะกลับบ้านซะที เย็นแล้วนะ เรานัดคุณหมอไว้กี่โมงคะ? เดี๋ยวไปสายน๊า
แน่ะ น้องพิงค์แม่กลับมาแล้วจ้า ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวไปหาคุณหมอกันดีกว่า
สวยหวานแล้วจ้า แต่ดูหน้าตาน้องพิงค์ไม่ค่อยเสบยเลยเน้อ กลัวโดนฉีดยาหรือไงจ๊ะ? ไม่รู้ว่าคราวนี้จะยอมให้ชั่งน้ำหนักกับวัดส่วนสูงหรือเปล่า
ทีมให้กำลังใจน้องพิงค์เจ้าค่ะ
แอบซนเล็กน้อยก่อนพบคุณหมอ
วันนี้แผนกเด็กคนไม่ค่อยเยอะค่ะ น้องพิงค์เลยมานั่งเล่น (นั่งจริงๆ ไม่ยอมเล่นเครื่องเล่นอย่างอื่นเท่าไหร่นัก) แม่อยากได้เบาะกันกระแทกแบบนี้บ้างจัง จะได้ให้น้องพิงค์หัดยืน ไม่ต้องกลัวล้มด้วย
เมื่อพบคุณหมอ ปรากฏว่าที่จะมาตรวจสุขภาพเพียงอย่างเดียวนั้น กลายเป็นต้องฉีดวัคซีนป้องกันไข้สมองอักเสบเข็มแรกด้วย และหมอนัดให้มาฉีดเข็มที่สองอีกสองสัปดาห์ (ราว ๆ ปลายเดือนนี้)
แง แง...ไหนแม่บอกว่าตรวจสุขภาพอย่างเดียวไง น้องพิงค์ไม่ยอม ร้องไห้ลั่นเลย คุณหมอเลยให้รางวัลเป็นลูกโป่งสีแดง 1 ใบ อิอิ... แต่แม่ก็ไม่ยอมให้เล่น กลัวน้องพิงค์บีบลูกโป่งแตก ตุ้ม...

ครบรอบขวบแรก

ตอนเย็นหลังจากที่แม่กลับถึงบ้าน มักจะพาน้องพิงค์ไปเดินเล่นเสมอ บางครั้งเราก็จะชวนกันเล่นไล่จับ ทำเอาเหงื่อตกกันไปทั้งแม่ทั้งลูก ตอนนี้แม้จะเกือบขวบแล้วน้องพิงค์ยังไม่ยอมหัดเดิน ได้แต่ตั้งไข่ ไม่กล้ายืนเอง ต้องเกาะเก้าอี้ หัวเตียง โต๊ะ หรือยึดพ่อ แม่ ป้าอ๋อยแจ แม้จะอยากให้ลูกฝึกเดิน กล้ายืนเอง แต่แม่ก็ไม่เร่งรัด ให้น้องพิงค์พร้อมจะทำเอง
ยิ้มร่าด้วยความสนุกสนาน

เตรียมพร้อมไปส่งแม่ทำงานแล้วค่า

หนูเป็นสาววัยใสแล้วน๊า

คุณพ่อบอกน้องพิงค์ว่า เห็นภาพนี้แล้ว นึกถึงตัวละครหญิงคนหนึ่งในนิยายยอดฮิต "Harry Potter" ที่ชื่อว่าโชแชง ซึ่งรับบทเป็นเพื่อนหญิงของพระเอกแฮร์รี่ ในตอน The Order of the Phoenix แต่มีข้อแตกต่างอยู่ตรงที่โชแชงในหนังสือ เป็นสาววัยทีนเอจ แต่โชแชงในภาพนี้ เป็นวันซนก่อนเข้าเรียนที่โรงเรียน Hogwatt จ้า...คุณแม่บอกว่า จะให้น้องพิงค์หัดขี่ไม้กวาดเร็ว ๆ นี้

กิ๊บคิ้ตตี้อันนี้ แม่ซื้อที่บิ๊กซีเชียงใหม่ มี 2 สี คือ ชมพูกับฟ้า แม่ซื้อให้หลายแบบหลากสีแต่ว่าลืมไว้ที่บ้านเชียงใหม่ ได้มาแค่ 2 อันเองค่ะ

อาหารอร่อย ชอบกินบ่อย ๆ เมนุเด็ดของน้องพิงค์ ไข่ตุ๋นกับข้าวต้มค่ะ

ด้วยความที่น้องพิงค์ไม่ชอบห่มผ้า แม่เลยต้องสวมเสื้อแขนยาว กางเกงขายาวให้น้องพิงค์ทุกคืน

น้องพิงค์ซนมาก บางครั้งก็ต้องโดนจับให้อยู่อย่างเรียบร้อยในอู่บ้าง... วัยรุ่นเซ็ง
นางสาวไทยมาแล้วค่า...

สาวน้อยกับโบแสนหวาน

น้องพิงค์เคยผูกโบอันนี้ และแม่ก็ถ่ายรูปเก็บไว้ด้วย คราวนั้น โบหลวมโพรกเลย ป้าอ๋อยต้องจับไว้ไม่งั้นมันอาจจะหล่นไปกองที่คอได้ แต่ตอนนี้ใส่ได้พอดีเลย

กิ๊บติดผมของแม่ น้องพิงค์ยืมมาติดผมเพราะตอนนี้ผมข้างหน้าเริ่มยาวแล้ว ถ้าป้าอ๋อยไม่เล็มออกไปบ้าง มันคงจะยาวกว่านี้อีกเยอะเลย

หลากหลายสไตล์พิ้งกี้

วิธีที่จะทำให้สองคนแม่ลูกมีภาพถ่ายคู่กันสวย ๆ ก็คือใช้กล้องจากมือถือของแม่ และแม่จะเป็นคนถ่ายเอง กะ ๆ เอา บางภาพก็สวย บางภาพก็ไม่ได้เรื่อง และบางครั้งแม่ก็ให้ป้าอ๋อย ตากล้องฝีมือสมัครเล่นเป็นคนถ่ายให้ แต่ส่วนใหญ่ภาพเหล่านั้นมักไม่ค่อยได้ขึ้นโชว์ในเว็บสักเท่าไหร่ เพราะว่า บางภาพหัวมีแค่ครึ่งเดียว หรือไม่น้องพิงค์กับแม่ก็ตกขอบ อิอิ...

น้องพิงค์หน้าเหมือนใครคะ? เหมือนพ่อหรือแม่ บางคนบอกว่าน้องพิงค์เหมือนพ่อ โดยเฉพาะผิว แต่ก็มีบ้างที่บอกว่าตาเหมือนแม่ ยายกับป้าอ๋อยบอกว่าตอนนี้อาจจะยังดูไม่ออก ไว้ต้องรอดูตอนโตกว่านี้อีกสักหน่อย แต่จะเหมือนใครน้องพิงค์ก็ไม่เดือดร้อน เพราะน้องพิงค์รักพ่อกับแม่มากที่สุดในโลกอยู่แล้ว และพ่อกับแม่ก็ต้องรักน้องพิงค์มากกว่าใคร (รับรองว่าไม่มีน้องตัวเล็กมาแบ่งความรักไปได้ เพราะแม่บอกว่ามีน้องพิงค์คนเดียวก็พอแล้ว ...ความลับ ๆ แม่กลัวโดนฉีดยากันแท้งทุกอาทิตย์นั่นเอง และกลัวโดนเจาะน้ำคร่ำด้วย)

ตอนเย็น ๆ ป้าอ๋อยจะพาน้องพิงค์ลงไปเดินเล่น ไปดูพี่ๆ เขาเล่นกัน น้องพิงค์ก็เลยร่วมแจมกับเขาด้วย แม้จะเล่นไม่เป็น แต่ก็ชอบดูเขาเล่นนะ
หมวกใบใหม่ของน้องพิงค์ค่ะ สีชมพูหวานเชียว แม่ซื้อให้ใหม่ 3 ใบ มีสีชมพู ฟ้าและแดง หลวมเล็กน้อย แม่บอกว่าซื้อเผื่อไว้ จะได้คุ้มค่าใช้ได้นาน ใส่หมวกอย่างนี้แล้วก็พร้อมจะลงไปเดินเล่นแล้วล่ะค่ะ

โครงการปิ๊กบ้านของน้องพิงค์

น้องพิงค์ได้ยินพ่อกับแม่และป้าอ๋อยคุยกันว่า ช่วงวันหยุด 4 วัน เข้าพรรษา 28 - 31 กรกฎาคม นี้ จะกลับเชียงใหม่ และจะให้น้องพิงค์พักอยู่กับยายให้หายคิดถึง 10 กว่าวัน แล้วพ่อกับแม่จะขึ้นไปรับ ป้าอ๋อยดีใจมากกว่าใคร เพราะคิดถึงพี่อาร์ต พี่แอน แต่คงไม่มากไปกว่ายายที่รอให้น้องพิงค์ไปอยู่ด้วย แม้ว่าจะแค่ไม่กี่วัน แต่ยายก็เตรียมตัวต้อนรับหลานตัวน้อยเต็มที่ (รับรองโกลาหลแน่นอน)
ในวัยแปดเดือนน้องพิงค์ได้ลิ้มรสอาหารหลากหลายขึ้น แม่ทำแกงจืดเต้าหู้ตำลึงหมูสับให้กิน อร่อยมากค่ะ น้องพิงค์ชอบกินเต้าหู้ รสชาติดีทีเดียว อาหารว่างก็มีแอปเปิ้ล สลับกับมะละกอ ส่วนน้ำส้มดื่มทุกวันอยู่แล้ว ถ้ากลับบ้านป้าอ๋อยอาจจะมีตับให้น้องพิงค์ได้ลิ้มลองอีกบ้างก็ได้ เพราะไม่ได้กินนานแล้ว ตอนแรกๆน้องพิงค์ไม่ค่อยชอบ แม่เลยให้งดไปก่อน ส่วนปลาได้กินบ่อยเหมือนกัน แม่ซื้อปลาเผาจากร้านอาหารใกล้ๆบ้านมาแบ่งให้น้องพิงค์กินครึ่งตัว ที่เหลือ ผู้ใหญ่ 3 คน จัดการโลด
น้องพิงค์ไม่ใช่เด็กทารกที่วันๆ เอาแต่นอนถีบขาไปมาเหมือนเดิมแล้วนะคะ แต่เป็นเด็กน้อยช่างสังเกตและอยากเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา เป็นตัวป่วนประจำบ้านแทนพี่บุ๊ค พี่บูมไปแล้ว ยิ่งกลับบ้านคราวนี้ กำลังหัดตั้งไข่ ยายกับป้าแอหมดแรงแน่ๆ

เดินเล่นรับอากาศสดชื่น

เช้าวันนี้อากาศแจ่มใสมากค่ะ น้องพิงค์ตื่นแต่เช้าและอารมณ์ดีมาก ๆ เพราะเมื่อคืนนอนหลับตั้งแต่หัวค่ำ ดึก ๆ ก็กินนมไป 2 รอบ จริงๆ แล้วแม่ไม่อยากให้น้องพิงค์ตื่นตอนดึก ๆ อยากให้หลับสนิทตั้งแต่ค่ำจนเช้า แต่ท้องมันร้องนี่คะ ทำไงได้

ภาพนี้ แม่ตั้งชื่อว่า "น้องโยดา" เพราะน้องพิงค์แอ็คท่าเหมือนท่านอาจารย์ของเจได ในหนังเรื่อง "สตาร์วอล" ว่าแต่ เหมือนจริงอ่ะ...???
ยิ้มพิมพ์ใจของน้องพิงค์ รูปนี้ต้องขยายยยยย....

พ่ออุ้มน้องพิงค์ทีไร เป็นต้องใจอ่อน ยอมให้นั่งรถเล่นทู้กที
ชอบใจจังค่ะ ได้นั่งรถเล่น แม้ว่าจะต้องลงที่หน้าปากซอยก็ตามที ดีกว่าต้องเดินเองเนอะ ป้าอ๋อย...