เช้าตรู่พ่อพาน้องพิงค์เดินชมสวน อากาศกำลังดีค่ะ มีน้ำค้างลงประปรายแม่เลยจับน้องพิงค์ใส่หมวก กลัวจะเป็นหวัดนั่นเอง น้องพิงค์เคยไม่สบาย ไข้ขึ้นตั้ง 39 องศาแน่ะ ช่วงที่มาอยู่บ้านและกำลังจะเดินทางกลับกรุงเทพฯ คราวที่แล้วนั่นแหละค่ะ แม่เลยกังวลมากเวลาน้องพิงค์มีน้ำมูก หรือตัวอุ่น ๆ จะคอยโทร.เช็คป้าอ๋อยตลอดเลย
พ่อภูมิใจนำเสนอตาแป๊ะตกปลา (ซื้อมาจากริมทาง จ.ตาก) อ่างน้ำพุของพ่อครึ้มไปด้วยใบไม้และตะไคร่น้ำ เห็นแล้วพ่อเข่าอ่อน ด้วยความที่ไม่มีใครดูแล เพราะพี่อาร์ตมัวยุ่งอยู่กับงานจนไม่มีเวลากลับบ้านและมาดูแลสวนเลย พ่อบอกว่าต้องหาเวลามาจัดการกับมุมนี้ด่วน
หวายสีขาว สวย บริสุทธิ์ น่ารักเหมือนเจ้าของ อิ..อิ..
สีสันสวยสะดุดตา ใครผ่านมาเป็นต้องเมียงมองเข้ามาดูสวนบ้านน้องพิงค์
พ่อพาน้องพิงค์มาเดินย่ำน้ำค้างยอดหญ้าเอาเคล็ด เพราะยายของน้อง F-4 บอกว่า จะทำให้เดินเก่ง ช่วงนี้น้องพิงค์กำลังหัดเดินพอดี พ่อเลยจัดการโลด
พ่อจ๋า น้องพิงค์จั๊กกะเดียมงั้นพ่อพาไปดูอุ๊ยกับป้าอ๋อยทำกับข้าวดีกว่าไหมลูก ไป..โลด (โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น