หนูน้อยนักช้อปปิ้ง

ป้าอ๋อยขา เมื่อไหร่เราจะออกไปเที่ยวห้างกันดีล่ะ...น้องพิงค์เบื่อแล้วนา
ประโยคนี้ ถึงแม้น้องพิงค์จะยังเอ่ยออกมาเป็นถ้อยคำไม่ได้ แต่ก็มักจะถามด้วยสายตาและท่าที เพื่อกระตุ้นให้ป้าอ๋อย แม่ และ พ่อ พาเที่ยวอยู่เสมอ เพราะน้องพิงค์คงจะเบื่อที่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้องแคบๆแบบนี้ทั้งวันค่ะ อยู่กรุงเทพฯมันน่าเบื่อจัง สู้บ้านเราที่เชียงใหม่ไม่ได้เนอะ
เย้ !! พ่อกับแม่กลับมาแล้ว น้องพิงค์จะได้ไปเดินห้างเสียที คอยมาทั้งวันแล้วนะเนี่ย

ห้างที่น้องพิงค์ไปบ่อยที่สุด ก็คือ The Mall บางแค เจ้าค่ะ...ไปจนพนักงานในซุปเปอร์น่าจะรู้จักเกือบหมดแล้ว อิ..อิ น้องพิงค์ชอบดูคน ดูของที่วางเรียงรายอยู่ลานตา หลากสีสัน เห็นของอะไรที่สนใจ ก็จะร้องแล้วชี้ให้พ่อ แม่ หรือ ป้าอ๋อย อุ้มไปดูแล้วหยิบมาถือเขย่าเล่น ส่วนใหญ่น้องพิงค์จะอ้อนให้อุ้มค่ะ เพราะชอบแบบนั้น มากกว่าการนั่งในรถเข็น เล่นเอาคนอุ้มเมื่อยกันไปตามๆกัน ต้องใช้วิธีอุ้มแบบผลัดมือทุก 10 นาทีค่ะ

มุมขายอาหารสัตว์นี้ก็เป็นมุมโปรดมุมหนึ่งของน้องพิงค์ค่ะ เพราะมีตุ๊กตาสุนัขสวยๆ

ถ้าเจอของถูกใจ น้องพิงค์จะดิ้นรนเพื่อหาทางลงไปสำรวจและค้นหาขุมสมบัติค่ะ

อู้ฮู้ !! ของน่ากินทั้งน้านเลย แม่ๆ น้องพิงค์อยากกินจังเลย ถ้ากินกับนมคงเคี้ยวมันดีนะแม่...

น้องพิงค์ยังเล็กอยู่ อย่าเพิ่งกินอาหารเช้าของเด็กโตเลยนะจ๊ะ เอาลูกเกดไปเคี้ยวเล่นก่อนก็แล้วกัน
แหงะ...เซ็งเลยเรา....อ่ะ...เอาก็เอา...ยังดีกว่าไม่ได้กิน เนอะ ป้าอ๋อย

กลับกันหรือยังแม่...น้องพิงค์จะกลับไปกินลูกเกด...
อ้าว...แหม..ได้ของตัวเองแล้วจะกลับเลยเหรอ แม่ยังซื้อของไม่เสร็จเลยลูกจ๋า

สรุปแล้วเวลาไปช้อปปิ้ง ส่วนใหญ่ก็ได้แต่ของน้องพิงค์เต็มรถแทบทุกครั้งค่ะ 555
บางครั้ง น้องพิงค์ก็ไปช้อปปิ้งที่ห้างเทสโก้ โลตัส นะคะ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่
เพราะที่โลตัสบางใหญ่ ไม่มีร้านอาหารญี่ปุ่นฟูจิให้น้องพิงค์เข้าไปกินอาหารโปรดเจ้าค่ะ