วันเสาร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2551

นิทานเล่มแรกของน้องพิงค์

หนังสือนิทานเล่มกะทัดรัดที่แม่อ่านให้น้องพิงค์ฟังชื่อ "วันพิเศษ" เป็นนิทาน 2 ภาษา มีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ น้องพิงค์ฟังครั้งแรกเพลินเลยค่ะ ตั้งใจฟังตั้งแต่แรกจนจบ จนแม่เองก็แปลกใจว่าน้องพิงค์มีความตั้งใจสูงมาก ที่สามารถนอนนิ่งๆ ฟังแม่เล่าพร้อมกับดูภาพประกอบได้นานเกือบ 5 นาทีเชียว

น้องพิงค์เป็นเด็กช่างพูด (แม่บอกค่ะ) และในขณะเดียวกันก็เป็นเด็กที่พูดจารู้เรื่อง (แม่ก็บอกมาเหมือนกัน) เพราะเวลาที่แม่จะลุกไปทำธุระอะไรๆ ที่ห่างตัวน้องพิงค์ แม่จะบอกทุกครั้ง เช่น แม่จะไปล้างมือในห้องน้ำ แม่จะไปตากผ้า ฯลฯ ให้น้องพิงค์นอนรอแม่แป๊บนึง เดี๋ยวแม่จะกลับมาอยู่ด้วย น้องพิงค์ก็จะนอนรอแม่แต่โดยดีค่ะ ไม่ร้องไห้โยเย แต่ถ้าแม่หายไปเฉยๆ โดยไม่บอก น้องพิงค์ก็จะร้อง เพราะไม่ชอบอยู่คนเดียวนี่คะ

พ่อชอบร้องเพลงและทำท่าประกอบ โดยให้น้องพิงค์เป็นคนเล่น เพลงโปรดตอนนี้ เป็นเพลง "กำมือขึ้นแล้วหมุนๆ ชูมือขึ้นโบกไปมา กางแขนขึ้นและลง พับแขนมือแตะไหล่..." สนุกดีทั้งพ่อทั้งลูกเลยค่ะ






ไม่มีความคิดเห็น: