เวลาที่ไปซื้อกับข้าวที่ร้านใกล้บ้านพวกเราจะยกโขยงกันไปหมดเลย เด็กเล็กเด็กน้อยไปกันหมด เพราะจะได้ไปนั่งเล่นของเล่นกันสนุกสนาน
3 หนุ่มเล่นซนจนเหนื่อยเลยมานั่งรอกับข้าวที่โต๊ะ ตั้งแต่แม่คลอดน้องพิงค์ เวลามาอยู่บ้านที่เชียงใหม่ เราไม่เคยออกไปกินข้าวนอกบ้านกันเลย ต้องไปซื้อกลับมากินที่บ้าน เพราะน้องพิงค์ยังเล็กอยู่ เข้าไปเดินห้างในเมืองไม่ไหว คนเยอะ ยกเว้นตอนอยู่กรุงเทพฯ พอน้องพิงค์อายุห้าเดือนกว่าๆ พ่อกับแม่เริ่มพาน้องพิงค์ไปซื้อของที่เดอะมอลล์ ซึ่งมีอาหารน่ารับประทานหลายอย่าง ไม่เหมือนเซ็นทรัลหรือโลตัส เสียดายจังที่เชียงใหม่ไม่มีห้างเดอะมอลล์
น้องพิงค์ไม่ยอมน้อยหน้าสามหนุ่มสามมุมหรอกค่ะ เขาเล่นได้ น้องพิงค์ก็เล่นได้ หนุกดี ไว้น้องพิงค์โตกว่านี้จะเป็นหัวโจกสามหนุ่มเอง ดีไหมคะ? สงสัยพ่อไม่ปลื้มแน่ ๆ คงไม่อยากให้ลูกสาวเป็นลิงทะโมน อิอิ...
ยิ้มสวยโชว์ฟันขาว น้องพิงค์กำลังบริหารเหงือกกับฟันอยู่ค่ะ
แม่ปลี้มมากที่หาเสื้อคอกระเช้าให้น้องพิงค์ใส่ได้ พอดีพ่อซื้อหมวกใบใหม่มาให้ ก็เลยทดลองสวมดู ไม่ค่อยเข้ากันหรอกนะคะ แต่คนมันน่าร้ากกก....ใส่ยังไงก็ดูดี ฮ่าฮ่า... มีเรื่องขำ ๆ มาเม้าท์ค่ะ พ่อซื้อหมวกให้ หลวมโพรกเลย แม่ยิ่งแย่กว่า ซื้อให้ 3 ใบ หลวมยิ่งกว่าที่พ่อซื้อมาให้ซะอีก น่าอาย น่าอาย ใส่แล้วน้องพิงค์เป็นตัวโจ๊กประจำบ้านเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น