ตามแม่ไปนครปฐม

น้องพิงค์ชอบการเดินทางมาก อาจจะเป็นเพราะตอนที่แม่มีน้องพิงค์ แม่เดินทางบ่อยๆ ก็เป็นได้ พ่อเล่าว่าทุกวันหยุดนักขัตฤกษ์ พ่อกับแม่จะกลับบ้านที่เชียงใหม่เสมอ บางครั้งเดินทางออกจากกรุงเทพฯ ค่ำแล้ว ต้องแวะพักที่กำแพงเพชรก่อน เพราะพ่อขับรถต่อไปไม่ไหวแล้ว หมดแรงเอาดื้อๆ เลย แม่ยิ่งแย่กว่านั้น เพราะต้องระมัดระวังมากเป็นพิเศษ กลัวลูกจะกระทบกระเทือน

ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพฯ นอกจากได้มาเที่ยวนครปฐมแล้ว ก่อนหน้านั้น พ่อกับแม่ก็พาน้องพิงค์ไปไหว้คุณปู่คุณย่าที่บ้านซอยสุจริต ที่บ้านโน้นมีแมวเยอะมาก เวลาคุณย่าเผลอมันมักจะแอบย่องมาฉกเอาของกินบ่อยๆ จริงๆ แล้วแมวพวกนี้คุณย่าไม่ได้เลี้ยงไว้หรอก มันมาจากไหนก็ไม่รู้ คุณย่าสงสารเลยให้อาหารมันกินจนมันชิน จากนั้นมันก็พาพวกยกโขยงกันมากินข้าวที่บ้านคุณย่าประจำเลย นี่ถ้าเจ้าจุดหมาเฒ่ายังอยู่ มันก็คงไม่กล้าเพ่นพ่านอย่างนี้หรอก

สัปดาห์ที่จะถึงนี้ (27-28 ม.ค.50) แม่จะพาน้องพิงค์นั่งรถเล่นไปนครปฐมอีกแล้ว เพราะแม่ต้องไปทำงาน (อีกตามเคย) น้องพิงค์ต้องอยู่กับป้าอ๋อยสองคนเช่นเคย เพราะพ่อก็ติดธุระเหมือนกัน น้องพิงค์ไม่ปลื้มเลย...เฮ้อ...