เรื่องของแม่กับลูก

เมื่อรู้ว่าแม่มีน้ำนมให้ลูกกินไม่พออิ่ม ต้องให้นมผงเสริม แม่เสียใจมากเพราะเดิมตั้งใจจะให้นมแม่อย่างเดียว ดังนั้นเวลาให้นมลูกแม่จะบอกหนูเสมอว่า "นมแม่มีประโยชน์สำหรับน้องพิงค์มาก เพราะทำให้มีภูมิต้านทานโรค และทำให้ฉลาด หนูกินนมแม่เยอะๆ นะ" เหมือนน้องพิงค์จะเข้าใจเพราะลูกชอบกินนมแม่มาก ถึงแม้จะมีน้ำนมน้อยก็ตาม
ปกติน้องพิงค์จะร่าเริง ไม่งอแง แต่ถ้าช่วงเย็น น้องพิงค์จะอ้อน ร้องไห้จะกินแต่นมแม่ ไม่ยอมกินนมขวดเลย หรือยอมกินก็ต่อเมื่อร้องไห้จนเหนื่อยแล้ว แต่การร้องไห้ของน้องพิงค์ไม่ใช่การแผดเสียงร้อง แต่ร้องไห้แบบอ้อนๆ บางครั้งก็ทำตาละห้อยหาแม่ น่าสงสารเป็นที่สุด ดังนั้น ช่วงเวลาเย็นๆ จึงเป็นช่วงที่แม่แอบแวบไหนไม่ค่อยได้ ตอนนี้อายุ 3 เดือนแล้ว ก็คงจะดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะเวลาแม่กลับบ้านเย็นหลังเลิกงาน น้องพิงค์ก็ยังร่าเริง ไม่ร้องไห้กวนป้าอ๋อยเท่าใดนัก

มาอยู่กรุงเทพฯได้หลายวันแล้ว ตอนนี้น้องพิงค์ต้องปรับตัวขนานใหญ่ ก็อากาศมันร้อนซะขนาดนี้ แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างแม่ก็ยังมีอาการไม่ค่อยสบาย วันแรกๆ น้องพิงค์ก็จามบ่อยเหมือนกัน กลางคืนก็หายใจฟืดฟาด แม่ใช้น้ำเกลือที่ได้จากคลินิกหยอดจมูก ก็เลยโล่ง สำหรับตอนนี้สบายดีจ้า